amy_winehouse
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Η Amy Winehouse μέσα από τα covers της

Με αφορμή την επέτειο δέκα χρόνων από το θάνατο της Amy Winehouse, θυμόμαστε μερικές δικές της διασκευές σε τραγούδια άλλων, αλλά και διασκευές άλλων σε τραγούδια δικά της.

23/07/2021

Σήμερα συμπληρώνεται μια δεκαετία από τον πρόωρο θάνατο της λατρεμένης Amy Winehouse, και όπως συμβαίνει πολλές φορές με τους τόσο ταλαντούχους νέους καλλιτέχνες που μας αφήνουν νωρίς, το άστρο της παραμένει υπέρλαμπρο.

Η Winehouse έφυγε στις 23 Ιουλίου του 2011, στα 27 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της το εξαιρετικό και πλέον κλασικό «Back To Black», τον δεύτερο και τελευταίο δίσκο της καριέρας της. Αν και πολύ δυνατά τραγούδια καθεαυτά, τα κομμάτια της Winehouse είναι τόσο δικά της που οποιαδήποτε διασκευή αποτελεί φόρο τιμής στην καλλιτεχνική της παρακαταθήκη· χωρίς την τόσο χαρακτηριστική φωνή της, είναι δύσκολο μια καινούρια εκτέλεση να μη φανεί λειψή, ενώ ο σκοτεινός απόηχος της μουσικής και η βαρύτητα των στίχων στοιχειώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια οικειοποίησης, μετατρέποντας σχεδόν τα τραγούδια της Βρετανίδας σε μουσειακά εκθέματα ― αλλά τι εκθέματα!

Η ίδια αυτή φωνή της, στην σύντομη καριέρα της Βρετανίδας, έδωσε νέα ζωή και σε τραγούδια άλλων, με τα covers της σε classics όπως το Heard it Through the Grapevine ή το Moon River, αλλά και αναπάντεχες επιλογές σαν το It’s My Party ή εμβληματικά tracks όπως το Cupid, να αποδεικνύουν ότι η Amy είχε όχι μόνο ταλέντο, αλλά και κότσια. Κι αυτό το τελευταίο είναι ίσως που μας λείπει ακόμη περισσότερο κι από το πρώτο…   

Arctic Monkeys – You Know I’m No Good

Πίσω στο 2007, οι Arctic Monkeys είχαν κάνει μια τρομερή έκρηξη με το εμβληματικό «Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not», και ήταν η μπάντα της ημέρας… για πολλές ημέρες. Κατά τη διάρκεια της εμφάνισής τους στο ράδιο BBC, στην εκπομπή Live Lounge, διασκεύασαν το τότε ολόφρεσκο You Know I’m No Good της Winehouse, και τα τύμπανα του Matt Helders ξεκινούν εξαιρετικά το κομμάτι, ενώ ο Alex Turner με το κλασικό του μπλαζέ ύφος τραγουδά τους στίχους της μουσικού χωρίς να προσπαθήσει να τους κάνει δικούς του ―χωρίς να αλλάζει, για παράδειγμα, τις αρσενικές αντωνυμίες με θηλυκές. 

George Michael – Love Is a Losing Game

Ο George Michael είναι άλλο ένα μεγάλο αστέρι που έφυγε νωρίς, το φαρμακερό 2016, στην ηλικία των 53 ετών. Το 2011, λίγους μήνες μετά το χαμό της Winehouse, διασκευάζει το δικό της Love Is a Losing Game με εξαιρετική τρυφερότητα και σεβασμό, στο πλαίσιο της περιοδείας του «Symphonica», δηλώνοντας: «Αυτό είναι προς τιμήν της πιθανότατα σπουδαιότερης Βρετανίδας τραγουδίστριας όλων των εποχών, της Amy Winehouse». 

Valerie – GLEE Cast

Όταν έφυγε η Winehouse, ο πολυτάλαντος παραγωγός Mark Ronson δήλωσε πως έχασε την αδερφή ψυχή του στη μουσική. Το 2007, οι δυο τους είχαν διασκευάσει το χαρούμενο Valerie των Zutons, εκτοξεύοντάς το στα charts παγκοσμίως. Τρία χρόνια αργότερα, το κομμάτι διασκευάστηκε εξαιρετικά από το cast της λατρεμένης σειράς μιούζικαλ «GLEE», με την αδικοχαμένη Naya Rivera να τραγουδά πλαισιωμένη από τους φοβερούς χορευτές Heather Morris και Harry Shum Jr. 

Dua Lipa – Tears Dry On Their Own

Ηχογραφημένο live σε μία μόλις λήψη στα NRG Recording Studios του Los Angeles, η Dua Lipa μαζί με τον Gallant δουλεύουν πάρα πολύ καλά ως ντουέτο και μας δίνουν μία διασκευή του Tears Dry On Their Own που διατηρεί τη γλυκόπικρη αύρα του τραγουδιού, προσθέτοντάς του νέα ζωντάνια πλαισιωμένοι από μία πολύ ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση. 

Miley Cyrus – Back to Black 

Η Miley Cyrus δείχνει μια ιδιαίτερη έφεση στις διασκευές τον τελευταίο καιρό, ειδικά σε κλασικά ροκ κομμάτια ―μιας και η φωνή της είναι απόλυτα ταιριαστή. Το 2019 στο φεστιβάλ του Glastonbury, η Cyrus διασκευάζει το σπαρακτικό Back to Black της Winehouse, και το αποτέλεσμα είναι ανατριχιαστικό. Στη σκηνή βρίσκεται και ο Mark Ronson. 

Adele – Make You Feel My Love 

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2016 θα ήταν τα 33α γενέθλια της Amy Winehouse, και η Adele δίνει μια συναυλία στη Βοστώνη, αφιερώνοντάς της το κομμάτι του Bob Dylan, Make You Feel My Love, από το δίσκο «Time Out of Mind» του 1997. Η Adele έχει μιλήσει πολλές φορές για την αγάπη της για τη Winehouse, χωρίς την οποία δε θα είχε ποτέ πάρει την έμπνευση και τη δύναμη να αρχίσει να γράφει δικά της τραγούδια. Στη συναυλία, δηλώνει: «Προφανώς χαίρομαι πάρα πολύ με όλη τη μουσική που μας έχει αφήσει, γιατί είναι ιδιοφυής. Αλλά κάθε μέρα εύχομαι να μπορούσα να ακούσω ένα νέο τραγούδι από κείνη…».

“Will You Still Love Me Tomorrow”

Μία αναμενόμενη διασκευή από την Amy το τραγούδι των Shirelles, Will you still love me tomorrow. Απόλυτα εναρμονισμένο με την ψυχολογία που μας έδωσε το Back to Black , ένα τραγούδι  που μιλά για την επόμενη μέρα και την αγωνία να κρατήσεις την αγάπη της προηγούμενης βραδιάς. Γραμμένο από την Carole King το 1960, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το αντισυλληπτικό χάπι, καταγράφει την ευαισθησία και την ανασφάλεια μιας γυναίκας. Οι στίχοι θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί από, και για, την Amy. “Πες μου λοιπόν τώρα και δεν θα ρωτήσω ξανά. Θα μ ‘αγαπάς ακόμα αύριο;”

“Valerie”

Ένα τραγούδι που έγινε γνωστό από την  συνεργασία της Amy με τον Mark Ronson, και η αλήθεια είναι λίγοι ξέρουν ότι το τραγούδι είναι διασκευή. Ο Mark Ronson ήθελε την Amy  να συμμετάσχει σε έναν δίσκο με διασκευές που ετοίμαζε. Το πρόβλημα ήταν, σύμφωνα με τον Ronson, ότι η Amy δεν άκουγε τραγούδια που ήταν γραμμένα μετά το 1967. Δεν ήξερε κανένα καινούργιο τραγούδι να του προτείνει. Με τα πολλά η Amy διάλεξε το Valerie, που είχε κυκλοφορήσει το 2006, από μία indie αγγλική μπάντα, τους Zutons.  Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του παραγωγού, το κομμάτι γνώρισε μεγάλη επιτυχία με την Amy να το διασκευάζει και σε μια πιο jazzy εκτέλεση για το Radio 1 του BBC.

“Cupid”

Το να διασκευάσεις έναν θρύλο, όπως ο Sam Cooke, χρειάζεται κότσια και θράσος. Το να το κάνεις όμως τόσο καλά και με τόση φινέτσα χρειάζεται ταλέντο. Και από αυτό είχε περίσσιο η Amy. 

Ήταν το καλοκαίρι του 2007 ,στο Glastonbury, που η Amy πρωτοτραγούδησε το Cupid, ένα τραγούδι του Sam Cooke από το 1961. Στη συνέχεια το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στη deluxe edition του Back to Black που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς. Η Amy βασίστηκε στην διασκευή του Johnny Nash δίνοντας την δική της ska εκδοχή στο τραγούδι.

 It’s my party

Μία από τις τελευταίες της ηχογραφήσεις της ήταν το It’s my Party για το αλμπουμ του Quincy Jones, Q Soul Bossa Nostra το 2010. Πρόκειται για την ιστορία ενός κοριτσιού που βλέπει στο πάρτι της το αγόρι της με άλλη κοπέλα.  Άλλο ένα τραγούδι δηλαδή που θα μπορούσε να είχε γραφτεί για την ταλαιπωρημένη συναισθηματικά, Amy. Με την χαρακτηριστική προφορά της το ερμηνεύει με μία μελαγχολία, αυτή για την οποία έγινε διάσημο το τραγούδι, αλλά ταυτόχρονα και με ένα ύφος που λέει έχω μπουχτίσει, σας έχω βαρεθεί, είναι η ζωή μου και θα την κάνω ότι θέλω. Χαρακτηριστική Amy.

Heard it through the grapevine

Το 2006 η Amy Winehouse εμφανίστηκε με τον Paul Weller στο Jools Holland New Year’s Hootenanny, το πρωτοχρονιάτικο σώου του Jools Holland στο BBC2. Τραγούδησαν δύο τραγούδια και τα δύο διασκευές. To Heard it through the grapevine ήταν επιλογή της Amy και η ερμηνεία της, όπως και σε όλες τις διασκευές που έχει κάνει, ήταν μοναδική. Με το χαρακτηριστικό χτένισμα μελισσοφωλιά, το 60’ς μακιγιάζ , το κοντό φόρεμα με τα φτερά, αλλά κυρίως με την εκρηκτική ερμηνεία της, επισκίασε τόσο τον Paul Weller,  που οριακά θυμάσαι ότι συμμετέχει στο τραγούδι.

Moon River

Το ταλέντο της Amy είχε ήδη φανεί από την εφηβεία της. Σε ηλικία 16  ετών τραγουδάει με την National Youth Jazz Orchestra και η ερμηνεία της διασώζεται σε αυτή την σπάνια ηχογράφηση,  που τραγουδάει το Moon River του Henry Mancini από το Breakfast At Tiffany’s. Οι μουσικές περιπλανήσεις της ήταν από τότε συγκεκριμένες με εμφανείς επιρροές από Sarah Vaughan και  Dinah Washington. Είναι και το τραγούδι που ξεκινά το ντοκιμαντέρ  Amy του Asif Kapadia το 2015.

BODY AND SOUL

Η τελευταία ηχογράφηση της Amy έμελλε να είναι με το είδωλο της. Στις 23 Μαρτίου του 2011, 4 μήνες πριν το θάνατο της, μπήκε στο στούντιο να ηχογραφήσει με τον Tony Bennett το Jazz Standard Body and Soul.  Κυκλοφόρησε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2011, ημερομηνία των 28ων  γενεθλίων της, αυτά που δεν πρόλαβε να γιορτάσει. Το κύκνειο άσμα της, ήταν τελικά το πιο αγαπημένο της τραγούδι με τον πιο αγαπημένο της καλλιτέχνη. Το λες και κάρμα.

To Know Him is to Love Him

Έχει ειπωθεί για την Amy ότι όποιο τραγούδι και να πει ακούγεται σαν να βγήκε κατευθείαν από το στούντιο του Phil Spector. Η επιρροή του παραγωγού και υπεύθυνου για μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του 60 ,είναι εμφανής σε όλη την δισκογραφία της Amy. Το «To Know Him Is to Love Him» είναι ένα τραγούδι που έγραψε ο Spector το 1958  για τους Teddy Bears το πρώτο του συγκρότημα. Ακόμα μία φορά η Amy πήρε ένα τραγούδι και το έκανε δικό της. Οι κριτικοί έγραψαν: «ένα τραγούδι που χρειάστηκε 48 χρόνια για να βρει επιτέλους τη φωνή του. Ακούγοντας το τραγούδι μισείς την Amy που έφυγε τόσο νωρίς και  στέρησε από τον κόσμο το ταλέντο της» .   


Ο Pepper 96.6 θυμάται την Amy Winehouse

Το δυσαναπλήρωτο κενό της Amy

x
TitleArtist

Στείλε μήνυμα στο studio