this_is_not_romeo_and_juliet
ΘΕΑΤΡΟ

Οι θεατρικές τάσεις της σεζόν

16/10/2020

Νέες παραγωγές, φαβορί σε επανάληψη και μεγάλοι πρωταγωνιστές επιστρέφουν στα σανίδια της πόλης και η Βαρβάρα Σαββίδη χαρτογραφεί το θεατρικό τοπίο εντοπίζοντας τα trends μιας δυναμικής επαναφοράς εν μέσω δύσκολης χρονιάς.

Ο Οκτώβριος είναι παραδοσιακά ο μήνας έναρξης της θεατρικής σεζόν και, σε αυτή τη δυστοπική χρονιά, οι πρεμιέρες μας βρίσκουν με νέα δεδομένα. Παρ’ όλα αυτά, η σεζόν φαίνεται ότι θα έχει απ’ όλα: Κλασικά θεατρικά, νέα ελληνικά, μεγάλες παραγωγές, σκηνοθετικά ντεμπούτα, η Χάρις Αλεξίου και ο Λάκης Γαβαλάς στο σανίδι – όχι μαζί ευτυχώς (ή και δυστυχώς), παλιός ελληνικός κινηματογράφος, νέα ελληνικά θεατρικά, πανελλήνιες πρώτες από το διεθνές ρεπερότριο, κλασικά έργα από το ελληνικό, περφόρμανς, κωμωδίες, αλλά και παραστάσεις εμπνευσμένες από τη συγκυρία.

Παρά τις αντιξοότητες, οι παραστάσεις που ξεκινούν είναι απροσδόκητα πολλές και πολυποίκιλες. Οι άνθρωποι του θεάτρου φαίνεται πως ήταν έτοιμοι από καιρό για την επιστροφή τους, και κατάφεραν να προετοιμαστούν εν μέσω Covid-19, αν και πολλές από τις παραστάσεις είναι δουλειές που είχαν δουλευτεί προ μηνών, αλλά δεν πρόλαβαν να κάνουν έναρξη την περασμένη σεζόν. Το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουν οι χώροι πολιτισμού φέτος βέβαια, είναι να πείσουν το κοινό να ανταποκριθεί, δημιουργώντας ασφαλείς συνθήκες για όλους.

Η Χάρις Αλεξίου επιστρέφει στο σανίδι

Το πολιτιστικό κενό που βιώσαμε τους τελευταίους επτά μήνες ήταν άνευ προηγουμένου. Για τους δε εργαζόμενους στο χώρο του πολιτισμού, ήταν μια σεζόν χαμένη – για πολλούς, καταστροφική. Όπως είναι λογικό, όλοι υποδεχόμαστε το άνοιγμα των θεάτρων με μεγάλη ανακούφιση, κρατώντας βέβαια μια μικρή επιφύλαξη για το πόσα από τα μικρά θέατρα και τις ήδη κατακερματισμένες ομάδες θα αντέξουν τη νέα κατάσταση. Από την ανακοίνωση του ανοίγματος, πάντως, τα inbox των πολιτιστικών συντακτών κυριολεκτικά «βομβαρδίζονται» με ανακοινώσεις προγραμμάτων – σαν τις παλιές καλές εποχές. Καλύτερες, σε κάθε περίπτωση, από την τωρινή, όπου καλούμαστε όλοι όσοι αγαπάμε το θέατρο, να το στηρίξουμε, με όποιο τρόπο μπορούμε.

Οι νέες (υπερ)παραγωγές

Ας ξεκινήσουμε με τα μεγάλα και πληθωρικά θεάματα, όπως η πρώτη υπερπαραγωγή εν μέσω πανδημίας: στη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος του Κώστα Ταχτσή «Τρίτο στεφάνι», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, οι Μαρία Κίτσου και Μαρία Καβογιάννη πλαισιώνονται από έναν 18μελή θίασο, (Θέατρο Παλλάς, από 14/10). Παράλληλα, η Εθνική Λυρική Σκηνή υποδέχεται τη φθινοπωρινή σεζόν με ένα κλασικό έργο, την όπερα «Μαντάμα Μπαττερφλάι» του Τζάκομο Πουτσίνι (από 14/10), σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία Ούγκο ντε Άνα. Πρώτη όπερα που ανέβασε με την ίδρυσή της το 1940, μόλις τρεις μέρες πριν από την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, η Λυρική επιστρέφει στο έργο αυτό για να γιορτάσει τα 80χρονα της, παρουσιάζοντάς το με εντυπωσιακά γιαπωνέζικα κουστούμια, αλλά και εικονοποιεία που αναδημιουργεί τόσο την Ιαπωνία όσο και την περίπλοκη ψυχοσύνθεση της πρωταγωνίστριας.

Στα νέα της σεζόν, σημαντικό κεφάλαιο ανοίγει η νέα εποχή του θεάτρου της οδού Κυκλάδων, τη διαχείριση του οποίου αναλαμβάνει ο έμπειρος παραγωγός Γιώργος Λυκιαρδόπουλος, και την εγκαινιάζει με ένα έργο από τη μακρόχρονη ιστορία του θεάτρου: το «Τέφρα και σκιά» του Χάρολντ Πίντερ (23/10), το οποίο είχε ανεβάσει προ εικοσαετίας ο σπουδαίος Λευτέρης Βογιατζής. Τη Μαρία Σκουλά και τον Δημήτρη Ήμελλο σκηνοθετεί ο Γιώργος Σκεύας, που υπήρξε κι ο ίδιος συνεργάτης του Βογιατζή.

Στις νέες παραγωγές βρίσκουμε επίσης τη θεατρική περφόρμανς σύντομης διάρκειας (60’) «This is not Romeo and Juliet», του Αργύρη Πανταζάρα, με τον ίδιο και την Έλλη Τρίγγου (Πορεία, από 13/10), ένα ντουέτο εξαιρετικά ταλαντούχων νέων ηθοποιών, ενώ το Εθνικό θέατρο ξεκινά τη σεζόν με μια παράσταση που αναβλήθηκε τον Μάρτιο: τη μαύρη κωμωδία «Παίζοντας το θύμα» (Σκηνή Παξινού στις 16/10). Το έργο αυτό των πολυβραβευμένων Ρώσων συγγραφέων Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ θα παιχτεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ την πρόταση του Εθνικού συμπληρώνει η φάρσα του Ζωρζ Φεντώ «Η κυρία του Μαξίμ» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου (Κτήριο Τσίλλερ – Κεντρική σκηνή, 21/10).

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ανακοίνωσε ότι ανοίγει τη σεζόν με το «Ερωτικές Καρτ Ποστάλ από την Ελλάδα» του Ανέστη Αζά, σε κείμενο της Λένας Κιτσοπούλου (Μικρή σκηνή, 22/10), παράσταση που αναβλήθηκε λίγες μέρες πριν από την έναρξή της και παρουσιάζεται τώρα «με ανανεωμένο υλικό που πρόσφερε σε αφθονία η νέα συνθήκη ζωής μετά το ξέσπασμα της πανδημίας». Ελπίζουμε να δούμε κάποια στιγμή στη σκηνή της και τη νέα χορογραφική δουλειά που είχε ετοιμάσει ο Δημήτρης Παπαϊωάννου για το τέλος της περσινής σεζόν.

Τη φάρσα του Ζωρζ Φεντώ  ”Η κυρία του Μαξίμ” ανεβάζει το Εθνικό Θέατρο

Επιστρέφουμε στη Στέγη με τις ”Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα”

Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε για δεύτερη φορά τη μεγάλη μας τραγουδίστρια Χάρις Αλεξίου στο θεατρικό σανίδι, αυτή τη φορά με την παράσταση «Μεταμφίεση», ένα κείμενο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη σε σκηνοθεσία του Σταύρου Ράγια (Μικρό Παλλάς, 16/10).

Οι επαναλήψεις – «σιγουράκια»

Ως είθισται σε κάθε έναρξη της σεζόν, έτσι και φέτος, οι επαναλήψεις επιτυχιών του προηγούμενου χειμώνα θα αποτελέσουν ένα μεγάλο μέρος του προγραμματισμού των θεάτρων. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι επαναλήψεις πάντα ήταν ένα «σίγουρο χαρτί» στα χέρια των παραγωγών, πόσο μάλλον τώρα που η επιβίωσή τους σχεδόν απαιτεί το χαμηλό ρίσκο.

Μεταξύ αυτών, σε επανάληψη θα δούμε ακούραστο το «Master Class» με τη Μαρία Ναυπλιώτου που έσπασε τα ταμεία («Δημήτρης Χορν», 24/10), αλλά και το συγκλονιστικό «Άνθρωποι και ποντίκια», που σύστησε σε πολλούς έναν χώρο και μια ομάδα γνωστή ως τότε μόνον στο αμιγώς θεατρόφιλο κοινό (Τεχνοχώρος Cartel, Νοέμβριος). Ο «Γιούγκερμαν» του Δημήτρη Τάρλοου επιστρέφει ήδη με sold out, ενώ έχει προγραμματιστεί ένα live streaming (18/10), πέραν αυτού που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα (θέατρο Πορεία).

Ρινόκερος

Στις επαναλήψεις της σεζόν περιλαμβάνονται η in yer face «Βασίλισσα της ομορφιάς», όπου ξεχώρισε η ερμηνεία της Αγορίτσας Οικονόμου (Σύγχρονο θέατρο, 23/10) οδηγώντας σε απανωτά sold out, ο «Ρινόκερος» με τον Άρη Σερβετάλη (Κιβωτός, 16/10), ο «Οιδίποδας» του Δημήτρη Καραντζά (Ακροπόλ,20 & 21/10), το «Δείπνο ηλιθίων» με τον Σπύρο Παπαδόπουλο (Θέατρο Κάππα, 15/10), η κομεντί του Γιώργου Καπουτζίδη «Όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του» (θέατρο΄Ηβη, 15/10), η «Νόρα» του Θόδωρου Τερζόπουλου (Άττις, 16/10), ενώ και ο Νίκος Κουρής ετοιμάζεται να δώσει για μια ακόμη χρονιά την  εξαιρετική του ερμηνεία στην παράσταση «Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια» (θέατρο Αθηνών, 22/10).

Τα «μεγάλα» ονόματα

Δύσκολο να ξεχωρίσεις «πρωταγωνιστές» και «μεγάλα» ονόματα, όταν η νέα γενιά είναι τόσο ορμητικά ταλαντούχα, που στέκεται ισάξια δίπλα στους εδραιωμένους του θεάτρου. Επιπλέον όσων έχουμε ήδη αναφέρει, πάντως, σα μια ιδιαίτερη δουλειά θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την Όλια Λαζαρίδου που, 42 χρόνια μετά το ντεμπούτο της δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη, επανέρχεται σε εκείνη την πρώτη της παράσταση υποδυόμενη έξι διαφορετικούς ρόλους με το έργο «Έξι φορές», σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 22/10).

Όλια Λαζαρίδου

Ακόμα μια σημαντική κυρία του θεάτρου, η Ρένη Πιττακή, επανέρχεται υποδυόμενη τη γραμματέα του Γκέμπελς, Μπρουνχίλντε Πόμσελ, στο έργο «Μια Γερμανίδα γραμματέας» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (Ιλίσσια Βολανάκη, 28/10), ενώ την ερμηνευτική δύναμη της Νένας Μεντή θα απολαύσουμε για ακόμα μια φορά σε μια παράσταση βιογραφική, για τη ζωή της τραγωδού και θιασάρχη Μαρίκας Κοτοπούλη, με τίτλο «Μαρίκα», σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια (θέατρο Χώρα, 16/10). Τέλος, τον ιδιόρρυθμο κύριο Γκριν θα υποδυθεί ο Πέτρος Φιλιππίδης, σκηνοθετώντας τον εαυτό του στο «Την Πέμπτη, κύριε Γκριν» (Θέατρο Μουσούρη, 22/10), μια ανθρώπινη, γλυκόπικρη κωμωδία που έχει σπάσει ταμεία όπου έχει παιχτεί.

Πώς θα πάμε θέατρο;

Εν αναμονή των ανακοινώσεων του ΥΠΠΟ για τις επιδοτήσεις των άδειων θέσεων, διαβάζουμε τον πολύχρωμο «Χάρτη Υγειονομικής Ασφάλειας και Προστασίας από τη λοίμωξη Covid-19» που παρουσιάστηκε την Παρασκευή 09.10, τον πίνακα με τα πρωτόκολλα λειτουργίας ανάλογα με το επίπεδο κινδύνου. Από τα τέσσερα επίπεδα ετοιμότητας η Αττική βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο 3ο, σε αυτό της αυξημένης επιτήρησης, που για τα κλειστά θέατρα μεταφράζεται σε επιτρεπτό όριο πληρότητας 30%, χωρίς πλαφόν για τις μεγάλες αίθουσες.

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική, η έκδοση ηλεκτρονικού εισιτηρίου είναι απαραίτητη, ενώ δεν θα γίνονται διαλείμματα πλέον στις παραστάσεις.

Καλή σεζόν σε όλους!

x
TitleArtist

Στείλε μήνυμα στο studio