30/09/2025
Η οπτικοακουστική παράσταση #Dorian(e) παρουσιάζεται από την Τρίτη 18 Νοεμβρίου, στο θέατρο Ψυρρή, σε σκηνοθεσία και μουσική της Violet Louise. Εμπνευσμένη από το εμβληματικό μυθιστόρημα το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ του Όσκαρ Ουαϊλντ, η παράσταση επιδιώκει να μιλήσει για το φόβο της φθοράς, το κυνήγι της ηδονής και την απόλυτη κυριαρχία της εικόνας στη σύγχρονη εποχή.
Δύο γυναίκες επί σκηνής – η Αγλαΐα Παππά και η Violet Louise – ερμηνεύουν όλους τους ρόλους, ενώ από κοινού και σε συνεργασία με το Βασίλη Κουντούρη (studio19) χειρίζονται live κάμερες, μικρόφωνα, μουσικά όργανα, φωτιστικές πηγές και οπτικοακουστικά υλικά για να αφηγηθούν την ιστορία του Ντόριαν Γκρέυ.
Μέσα από έναν καλειδοσκοπικό μηχανισμό ήχου, βίντεο και φωτός που συντίθεται και αποδομείται σε πραγματικό χρόνο μπροστά στα μάτια των θεατών, η ίδια η σκηνή γίνεται μια παλλόμενη επιφάνεια αντανάκλασης, μια ψηφιακή γκαλερί όπου το πορτρέτο ζει και αλλάζει σε πραγματικό χρόνο.
Στη δική μας σκηνική διασκευή που ακροβατεί ανάμεσα στο θέατρο, τη μουσική συναυλία και την εικαστική εγκατάσταση, ο Ντόριαν δεν είναι μόνο το σύμβολο της αιώνιας νεότητας αλλά κι ένας αλληγορικός στοχασμός πάνω στην απόλυτη κυριαρχία της κουλτούρας της εικόνας. Γίνεται ο καθρέφτης που αντικατοπτρίζει το είδωλό μας.
Σήμερα μέσα από την αναζήτηση της διαρκούς αυτό-έκθεσης, των selfies, των φίλτρων και της ψηφιακής νεότητας, ο μύθος του Ντόριαν Γκρέυ, αναβιώνει καθημερινά μέσα από τα προφίλ μας. Και το «πορτραίτο» πια δεν είναι ένας πίνακας ζωγραφικής, αλλά ο ψηφιακός μας εαυτός, πλήρως υποταγμένος στον αλγόριθμο των media και τη γοητεία της εικονικής πραγματικότητας.
Υπόθεση
Δύο καλλιτέχνες– μία ψηφιακή δημιουργός και μία ηθοποιός κλασικού θεάτρου, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ανεβάσουν στο διαδίκτυο μια σύγχρονη οπτικοακουστική διασκευή του μύθου του Ντόριαν Γκρέυ. Σε έναν σκηνικό χώρο πρόβας όπου όλα συμβαίνουν ζωντανά – οι ίδιες αναλαμβάνουν τη σκηνοθεσία, τα τεχνικά και τις ερμηνείες μετατρέποντας τη διαδικασία της δημιουργικής πρόβας σε μέρος της ψηφιακής αφήγησης.
Καθώς προχωρούν οι πρόβες και τα γυρίσματα, οι δυο τους βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στους ρόλους τους και αναπόφευκτα και στις αλληγορίες της ίδιας της ιστορίας. Η σύγκρουσή τους αναπόφευκτη: Η μία διεκδικεί την αυθεντικότητα της στιγμής.
Η άλλη κυνηγά την τελειότητα της ψηφιακής εικόνας. Τo πορτρέτο δε γίνεται μόνο ο καθρέφτης της σχέσης τους αλλά και η αντανάκλαση της εποχής μας όπου η αληθινή ζωή χάνεται μέσα στο εικονικό της είδωλο.
Καθώς οι πρόβες προχωρούν, τα όρια ανάμεσα στην τέχνη και την πραγματικότητα καταρρέουν, ενώ το τέλος της ιστορίας έρχεται απρόβλεπτα και ανατρεπτικά,
θέτοντας το θεμελιώδες ερώτημα : Τι σημαίνει να είσαι «πραγματικός» σε έναν κόσμο όπου όλα μπορούν να κατασκευαστούν;
Το μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουαϊλντ
Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ (πρωτότυπος τίτλος The Picture of Dorian Gray) είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουαϊλντ. Πρωτοδημοσιεύθηκε το 1891 στο τεύχος Ιουλίου του αμερικανικού περιοδικού Lippincott’s Monthly Magazine, προκαλώντας σάλο στη βικτωριανή κοινωνία λόγω της τολμηρής θεματολογίας του, που θεωρήθηκε σκανδαλώδης και προκλητική για τα ήθη της εποχής.
Στο βιβλίο του ο ‘Οσκαρ Ουάϊλντ γράφει για τον Ντόριαν Γκρέυ, έναν όμορφο νέο που θυσιάζει την αγνή ψυχή του για να διατηρήσει την ομορφιά του αναλλοίωτη στο χρόνο, ενώ το πορτρέτο του αναλαμβάνει να κουβαλήσει τη φθορά και τις αμαρτίες του.
Γύρω από τον Ντόριαν μια πλειάδα χαρακτήρων,τον συνοδεύουν στο σκοτεινό ταξίδι της διαφθοράς και της ακολασίας. Όταν πλέον δεν μπορεί να αντέξει τη φρίκη της ψυχής του, o Nτόριαν καταστρέφει το πορτρέτο και τον εαυτό του μαζί με αυτό.
